کد مطلب:88675 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:208
ترجمه: (می بینی پرهیزگار را كه) كار قبیح او پنهان و كار نیك او آشكار است. شرح: به دو خصلت دیگر پرهیزگاران می رسیم كه كارهای ناپسند و حرام آنها پنهان و مخفی و كارهای پسندیده آنها آشكار است، مولی از عدم ارتكاب منكر تعبیر به غائب و از انجام معروف تعبیر به حاضر كرده اند. گویا در وجود آنها اعمال زشت غائب و پنهان هستند و اعمال نیكوی آنها حاضر و آشكارند، این غیبت هم غیبتی دائمی است، یعنی ملكه ی تقوی و ایمان آنها اجازه ی حضور به اعمال ناروا نمی دهد. احتمال دیگری هم ممكن است داده شود و آن اینكه غائب به معنی معدوم و مفقود نباشد بلكه به معنی پنهان در مقابل آشكار باشد، یعنی اگر خطائی هم از آنها سرزند آشكار و علنی نیست كه چهره ی جامعه ی اسلامی را زشت و ننگین كند و در واقع دو گناه كرده باشند یكی اصل گناه و دوم تجاهر به آن. البته این حرف صحیحی است كه اگر كسی گناهی هم می خواهد بكند، نباید [صفحه 480] در مقابل چشمان مردم و انظار عمومی باشد، زیرا اشاعه ی فاحشه و تجاهر به آن گناه دیگری است ولی این برای امثال ما كه افرادی معمولی هستیم صادق است نه در مورد كسانی كه به مقام تقوا رسیده و از گناه دوری می كنند و حتی گناه صغیره هم برای آنها كبیره است، بله اگر مراد از منكر را كار خطا و زشتی بگیریم كه به حد حرمت، نرسد درباره ی آنها نیز صادق است. زیرا آنها همه معصوم نیستند و ممكن است كار ناپسندی كنند، ولی سعی می كنند در جلوت و آشكار نباشد. در زبان مردم شنیده می شود كه می گویند: از فلانی (كه شخصا خوب است) ما هیچ بدی ندیدیم، هر چه دیدیم خوبی بوده، اشاره به این كه نمی توانیم بگوئیم معصوم است ولی: «غائبا منكره حاضرا معروفه.»
(غائبا منكره حاضرا معروفه)
صفحه 480.